ਪੀੜ

ਆਸਮਾਨ   ਨੀਵਾਂ   ਹੋ ਗਿਆ ,

   ਗਰੂਰ    ਨੀਵਾਂ   ਨਾ    ਹੋਯਾ ,

    ਸਾਂਝ ਤੇ ਸਵੇਰ ਨੀਵੀਂ ਹੋ ਗਯਿਯਾਂ,

      ਬੇ -  ਸਊਰ   ਨੀਵਾਂ    ਨਾ    ਹੋਯਾ-

ਦਰਖਤਾਂ ਦਾ ਵਜੂਦ ਬਯਾਨ ਕਰਦਾ ਵੇ ,
  ਕਾਯਮ     ਹਨ     ਮਿਸ਼ਾਲ     ਬਣਕੇ
   ਅਸੀਂ  ਤਾਂ  ਝੁਕ   ਗਏ , ਗੁਜਰ ਗਿਆ ,
      ਤੁਫਾਨ       ਨੀਵਾਂ        ਨਾ      ਹੋਆ -

ਸੁਣਾ    ਕੇ    ਬਾਣੀਆ    ਰਹਿਬਰ    
  ਦਿਲ      ਦਾ    ਬੂਹਾ   ਖੋਲ  ਦਿੱਤਾ  ,
    ਹਨੇਰੇ    ਵਿਚ    ਰਹਿ   ਗਿਆ  ਖੁਦ ,
      ਹੰਕਾਰ     ਨੀਵਾਂ       ਨਾ         ਹੋਆ -

ਸੌਹ  ਖਾਦੀ  ਸੀ,  ਅਸੂਲ ਦਾ ,
  ਬੇ  -   ਅਸੂਲ    ਹੋ      ਗਿਆ ,
   ਮਤ  ਤੋਂ ਡਿਗ ਪਿਆ,ਕਮ੍ਬਖ਼ਤ
      ਮਨ      ਨੀਵਾਂ      ਨਾ      ਹੋਆ-

ਮੀਂਹ ਉੱਤੇ  ਭਰੋਸਾ ਸੀ ਅਟੂਟ ਮੈਨੂ
  ਭਿਜਾਂਗੇ ਜੀ ਭਰ ਕੇ   ਨੇਹ    ਵਿਚ ,
    ਲਬ੍ਦੀ ਆਂਖਾਂ ਉੱਤੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿਚ
      ਫਰੇਬੀ      ਨੀਵਾਂ      ਨਾ       ਹੋਆ-

ਨਿਬੇੜ ਨਾ ਹੋਏ ,ਮਸੀਹੀ ਦੇ  ਮਸਲੇ
   ਮੰਜਿਲਾਂ     ਹੋਰ       ਰਾਹਾਂ    ਦੀ ,
     ਚਿਰਾਗ     ਰੋਸਨ  ਹੋ       ਗਿਆ ,
       ਹਨੇਰਾ    ਨੀਵਾਂ    ਨਾ         ਹੋਆ -

ਉਦਯ  ਕਜ  ਕੇ ਚੱਦਰ   ਪਿਆਰ ਦੀ ,
  ਸੁਪਣੇ ਸਜਾਉਣਗੇ ਜੇ ਵਖਤ ਮਿਲਿਆ
   ਉਡੀਕਾਂ  ਵਿਚ   ਅੰਖ  ਨੀਵੀਂ ਹੋ  ਗਈ ,
     ਜਜਬਾਤ      ਨੀਵਾਂ      ਨਾ        ਹੋਆ-

                                - ਉਦਯ ਵੀਰ  ਸਿੰਘ .