ਨਯਿਯੋੰ ਲਗਿਆ ਉਡੀਕਾਂ ਦਿਯਾਂ ਡੋਰਿਆ
ਅੰਖਾਂ ਖੁਲਿਆ ਨੀ ਖੁਲਿਆ ਸਵੇਰ ਗਈ-
ਸਬਦ ਸੁਣਿਆ , ਰੂਹਾਨੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ
ਗਲ ਉਲਝੀ ਸੀ ਸਾਡੀ , ਨਿਬੇੜ ਹੋ ਗਈ-
ਦੀਵਾ ਬਲਿਆ , ਹਨੇਰਾ ਮੁਕਾਣ ਲਈ
ਨੂਰ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਉਤੇ , ਬਧੇਰ ਹੋ ਗਈ-
ਮੀਹ ਬਰਸੇ ਸ਼ਰਾਫਤ ਦਿਆ ਝੂਮ ਕੇ ,
ਹਡ ਆਯਿਆ ਨੇ ਮੌਜਾ ਦੀ ਜੋਰ ਹੋ ਗਈ-
ਪ੍ਰੀਤ ਮੰਗਿਆ , ਜੋ ਦੇਣਾ ਮੈਨੂ ਜਿੰਦੜੀ ,
ਦਾਤ ,ਰਬ ਤੇਰੇ ਦਰ ਦੀ, ਨਸੀਬ ਹੋ ਗਈ -
- ਉਦਯ ਵੀਰ ਸਿੰਘ
ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਣਾਂ ਵੀਰ ਜੀ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਲਿਖਦੇ ਹੋ ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਜੀ । ਇੱਕ ਨਹੀਂ ਅਨੇਕਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੇ । ਇਸ ਨਾਲ਼ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਵੀਰ ਜੀ।
ReplyDelete